Locatie 't Vermaeck in Rijen.
Geschiedenis van de Blues.
Geschiedenis van de Blues.
Door The Blues Connection.
De muziek
We hebben een rondreis gemaakt door de wereld van de Bluesmuziek,we ontdekte de verschillende ingrediënten zoals,Jazz,country,rock,swampblues cajun en folk waar de muziek uit is opgebouwd.Zoals b.v. Mike And The Melotones waarin men country en swampblues kan ontdekken,of b.v. Julian Sas, die Stevie Ray Vaughan en Jimmie Hendriks probeert te evenaren,wat hem ook aardig lukt.
Hierbij geven we aan dat de Blues niet alleen muziek is maar dat Blues sfeer en gevoel uitstraalt.
We laten jullie deze sfeer en gevoel proeven.
De Blues!!!
De Blues heeft een lange weg afgelegd sinds ze bij armoede en gebrek ontstond in de arme zwarte gebieden van Amerika ' s diepe zuiden.
De muziek is vernieuwd , mooier gemaakt , genegeerd , vergeten en herontdekt.
Zelfs nu nog,70 jaar nadat de eerst blues werd vastgelegd , zijn in Amerika zwarten te vinden die op een manier zingen die hun grootouders zouden herkennen.
De duurzaamheid van de blues is misschien te danken aan het feit dat de basis van de muziek eenvoudig is.
Maar ze is toch geen eenvoudige muziek.
Het hart mag dan gevormd worden door een melodieschema van 12 maten en een tekst in AAB-structuur, maar dat is een klein deel van het verhaal.
De blues kan geromantiseerd worden als een kreet van een geketend volk , maar de muziek is ook vermaak.
Er zijn bittere liedjes over racisme , armoede , en ontrouwe minnaars , maar er zijn er ook genoeg die niet meer zijn dan vrolijke dansnummers of vriendelijke grappen.
Het lijkt erop dat wat wij de blues noemen als een specifieke muzieksoort terug gaat op de periode van rond de eeuwwisseling , hoewel het gebruik van het woord "blue" als aanduiding voor een zwaarmoedige of melancholische stemming eeuwenoud is.
De Delta.
Zich uitstrekkend van de voorsteden van Memphis, Tennessee, tot Vicksburg Mississippi, ligt de rijke vlakte van de Delta tussen de rivieren van de Mississippi. De Deltablues werd gekoesterd in de arbeiderskampen en onder de landarbeiders van de rivieroevers en katoenvelden en live gespeeld in de juke joints langs de weg en op feestjes in de barakken. De Delta was het gebied van racisme en rassenscheiding, van de terreur van de Ku-Klux-Klan. Enkele artiesten uit deze regio zijn ; Muddy Waters, Howlin Wolf, John Lee Hooker en Sunny Boy Williamson. B.B.King, geboren in Indianola, Mississippi herinnert zich zijn eigen begin, voordat roem en fortuin hem naar de rest van de wereld zouden leiden. " We reisden achter in oude rammelkasten en speelde de blues van zonondergang tot zonsopgang ". Er waren vaak gevechten, meestal om vrouwen, jammer maar de muziek was geweldig. Het handelsmerk van de Delta is de botteneck-stijl ofwel een ijzeren buis over de snaren.
De Texas Blues.
Vanaf de vroegste dagen van de bluesmuziek hebben Texaanse muzikanten een belangrijke rol gespeeld in de ontwikkeling van de bluesmuziek. Muzikanten zoals : T-Bone Walker, Johnny "Gitaar" Watson, Freddy King. Onder de pioniers was de formidabele Blind "Lemon" Jefferson, geboren in 1897 en een meester in akoestische blues die met klinkende tonen uit een Nationale steelgitaar werden gehaald. Jefferson, die rond 1929 in Chicago op straat een hartaanval kreeg en stierf, eindigde zijn leven net zo arm als hij begonnen was, maar zijn nalatenschap is indrukwekkend. Hij was net zo belangrijk vanwege zijn invloed op anderen als door zijn eigen spaarzame, maar schitterend opgenomen productie. Zijn platen hebben het muzikale kader voor een hele generatie van bluesartiesten gevormd, vele jaren later werd zijn naam gebruikt voor de rockband Jefferson Airplane.
NEW ORLEANS EN HET MOERASLAND.
Hoewel de saxofoon, keyboards, mondharmonica, bas, drums en andere instrumenten allemaal belangrijk zijn, is de gitaar, akoestisch of versterkt, die in heel Amerika het bluesinstrument bij uitstek is, met uitzondering van de stad New Orleans, waar de piano die rol vervuld. Of dit laatste door toeval is gekomen of, wat waarschijnlijker is, door de sterke band van New Orleans met de Franse cultuur, is niet duidelijk. Als Amerika's poort naar het Caribisch gebied en het belangrijkste punt van binnenkomst voor zowel goederen als nieuwe migranten uit Europa, heeft New Orleans altijd een bepaalde sfeer gehad die de stad onderscheidt van de Noord-Amerikaanse norm. Het beroemde French Quarte- nu grotendeels overgenomen door de toeristen- is nog steeds een smeltkroes van stijlen en een broeikas van geweldige muziek, van de beroemde begrafenisbands tot aan de eigenzinnige jazz en blues van de drinklokalen.
COUNTRY BLUES:
Veel oudere mensen in het landelijke Zuiden herinneren zich dat er muziek werd gemaakt door met een mes over een draad te gaan waarvan het uiteinde aan een spijker in de wand van een houten hut was bevestigd. Muddy Waters was een van de vele latere sterren die op deze manier met het maken van muziek is begonnen. Wasborden, theekisten en een snaar die als bas fungeerden en andere zelfgemaakte instrumenten. Sommigen van hen waren zelf in staat de country blues van de veranda over te brengen naar de podia van de festivals en concerthallen. Er is nog steeds goede traditionele country blues te horen, de blanke artiest John Hammond Jr. is een bijzonder goed voorbeeld, maar het is in essentie muziek die tot het verleden behoort. De ontwikkeling ervan staat waarschijnlijk al sinds begin jaren '30 stil.
Blues in Nederland.
Halverwege de jaren zestig ontwikkelt zich, in navolging van Engeland, in Nederland een bluesvereniging. De werkelijke beweging zit in Den Haag met Q 65, The Subterraneans, Blues and Sons, Indiscrimination en het daaruit en het daaruit voortspruitende Livin 'Blues. De legendarische Cuby & the Blizzards en in Beverwijk the Bintangs. In Den Haag bestaat er een bluesclub nl. de Hoochie Coochie Club. Daar treden bekende maar ook onbekende bluesbands op. Dit is begin jaren zestig. De bekendste uit de jaren zeventig zijn Barrelhouse, Flavium de Hoochie Coochie Band. Gedurende de jaren tachtig blijft het aantal bluesgroepen gestaag groeien. De meest opvallende tendens is dat steeds meer groepen het bluesidioom wat ruimer opvatten. Bijvoorbeeld Blues mengen met Louisiana - Rock&Roll en Rockabilly. Of R&B mengen met Country en Western. Ook de daarvoor altijd genegeerde coast en jive jumpblues komt steeds meer in zwang.
Het Amsterdamse R&B gezelschap Ivy & The Terracetones weet een vloeiende combinatie te maken van R&B, Soul, Swing en Gospel. De combinatie van verschillende stijlen zijn binnen de Blues Connection ook te horen. Zoals The Juke Joints R&B, Mike and The Mellotones Country & Western, Left Hand Freddy and The Aces Chicago Blues. De Blues is de basis maar de invloeden zijn duidelijk te herkennen.
Stevie Ray Vaughan:
Is geboren in 1956 te Dallas. Hij groeide snel uit tot een gitaarheld. Hij is het meeste verantwoordelijk voor de opleving van de Blues in de jaren tachtig.
Stijl: Enerverende Texas Blues met op de vier eerste platen sterke Jimi Hendrix - invloeden.
Koppelt moeiteloos een verbluffende gitaartechniek aan gevoel.
Op 27 augustus 1990 komt Stevie Ray om het leven bij een helikopter ongeluk.
Johnny Winter:
Albino en snarenwonder, geboren in 1944 in Leland Mississipi.
Raakt op jonge leeftijd aan zowel de Blues als de Rock & Roll.
Vanaf het moment dat hij in '67 met broer Edgar een trio formeert stuiteren zijn platen tussen bijna pure Country Blues en vlammende Bluesrock.
Vanaf halverwege de jaren zeventig gaat hij regelmatig in de fout met tegen de Hardrock leunende gitaargeweld, maar produceert dan wel een paar geslaagde come - back platen voor zijn Muddy Waters.
Halverwege de jaren tachtig maakt hij een drietal pure bluesplaten voor Alligator.
Paladins:
Trio uit San Diego dat Rockabilly moeiteloos combineert met uiteenlopende messcherpe bluesvormen
Opvallend zijn de onstuimige gitaar en zang van Dave Gonzale
Ook hier herkennen we Mike and The Mellotones in!!
The Blues !!!!!!!!!
Toen Adam en Eva elkaar voor het eerst zagen, begon de blues.
Wat iedereen ook zegt, het komt altijd op hetzelfde neer; een man, een vrouw een gebroken hart en een afscheid, begrijp je wat ik bedoel. Dit zijn de woorden van John Lee Hooker op de hoes van het album The Healer uit 1989, dat werd bekroond met een Grammy Award. “The Hook” behoort tot de blues-muziekanten uit de mississippi-delta die zijn herontdekt door opeenvolgende generaties muzikanten. Hij was een van de grootste inspiratiebronnen van de Britse blues en beatgroepen van de jaren zestig. De emotie en de rauwheid die de eerste platen van John Lee Hooker kenmerkten zijn te horen op elke plaat die hij sindsdien heeft gemaakt. John Lee Hooker werd geboren op 22 augustus 1920 in Clarksville, in de Mississippi-delta. In 1941 vestigde hij zich in Detroit, waar hij optrad met lokale groepen. Daar kreeg hij van T-bone Walker zijn eerste elektrische gitaar. Hoewel John Lee Hooker in zijn carrière veel invloedrijke platen heeft opgenomen kreeg hij pas in de jaren tachtig wereldwijde erkenning.
Jimi Hendrix:
James Marshall Hendrix werd geboren op 27 november 1942. Door de platenverzameling van zijn vader maakte hij al op zeer jeugdige leeftijd kennis met blues en R&B. Toen hij vier jaar oud was kreeg hij een harmonica, op zijn tiende een akoestische gitaar en een jaar later een elektrische gitaar. Aanvankelijk werd hij sterk beïnvloed door blues-gitaristen als Elmore James, B.B. King en Muddy Waters. Jimi Hendrix speelde meestal op een omgekeerde rechtshandige Fender Stratocaster waarvan de snaren waren omgewisseld. Voor bluesnummers gebruikte hij een Gibson Les Paul, en later een linkshandige Gibson Flying V die hij zijn “Flying Angel” noemde. Als apparatuur gebruikte gewoonlijk zes Marshall 4x12 luidsprekerkasten, een 4x12 monitor en vier opgevoerde 100 watt Marshall versterkers. Zijn roadies hadden soms de grootste moeite om alles heel te houden, omdat Hendrix alle knoppen geheel opendraaide en zijn apparatuur niet alleen forceerde maar zelfs ook aanviel. Hendrix stierf op 18 september 1970. De invloed van Jimi Hendrix op de ontwikkeling van het elektrische gitaarspel blijft onmetelijk groot.
Blues en Rock-ritmes:
De meeste moderne muziekvormen gaan terug op de blues. De evolutie van de blues naar de rock houdt bijna gelijke tred met de ontwikkeling van de moderne gitaar. De Rock & Roll ontstond toen muzikanten het tempo van de bluespatronen gingen versnellen, er elementen uit de country en de populaire muziek aan toevoegden en de inhoud van de tekst veranderden. Muzikaal gesproken is er niet veel verschil tussen snelle blues en de oude Rock & Roll of Rhytm & Blues. Een gitaarsolo van Chuck Berry is een klassiek voorbeeld van een blues-triool en de geaccentueerde backbeat vormt het kenmerk van elke Rock & Roll. De verschillen die er zijn, hoe subtiel ook, zijn voor een gitarist van groot belang.
Slide-gitaar :
"de muziek gaat een duet aan met de stem"
Een mes , kleine fles , of een koperen koker bevestigd aan een van de vingers.
De gitaar kan in een normale ,rechte positie worden bespeeld of op de schoot worden gelegd.
De slide kan op een snaar worden gebruikt als een schril , klagelijk geluid of op alle snaren als een geluid dat doet denken aan een fluit van een verre trein of rivierboot.
De slide-gitaar is slechts een vorm van het spelen van de blues.
Niet alle bluesnummers hebben gitaarbegeleiding.
Er is een uitgebreide en mooie traditie van pianoblues , variërend van het eenvoudig onderstrepen van zang en vrolijke dansdeuntjes tot ingewikkelde muziek die gitaristen imiteert en prachtige improvisaties biedt.
De blues is er nu bijna een eeuw en ze is nog SPRINGLEVEND!!!!!!!!
Chuck Berry:
Je zult als lezer waarschijnlijk denken: Chuck Berry? wat doet die bij de blues?? De Rock and Roll heeft mij ook altijd geboeid. Toch zag ik Rock and Roll en de Blues los van elkaar. Eigelijk is het niet zo. Deze twee stijlen van muziek hebben veel met elkaar gemeen.
Charles Edward Berry werd op 18 oktober 1931 geboren in St. Louis, Missouri of op 15 januari 1926 in San Jose, Carlifornie. Journalisten, die erachter probeerden te komen welke datum correct is kregen van Berry te horen: "dat is persoonlijk en gaat niemand wat aan". Berry is een geestige en slimme maar achterdochtige man, die interviews zoveel mogelijk probeert te vermijden. Klaarblijkelijk haalt hij de pers maar adoreert zijn publiek.
Ongetwijfeld hebben zijn botsingen met de rechtsorde hier mee te maken. In zijn tienerjaren kreeg hij twee jaar tuchthuis voor een gewapende overval. Hij is de belangrijkste grondlegger van de Rock and Roll. Zijn eerste invloeden zijn uit de kerk. Hij kreeg op zesjarige leeftijd al een verlangen om te improviseren op de melodie en er zelf wat aan toe te voegen. Chuck Berry's gitaarspel werd aanvankelijk beïnvloed door: T - Bone Walker Carl Hogan en B.B. King. Hij had een opleiding aan de kapperschool gevolgd en werkte ook in een kapperszaak, voor het geval dat hij zijn kost niet kon verdienen met de muziek. Pas toen hij zijn eerste platencontract kreeg gaf hij zijn oude vak op. In de loop van 1955 mocht Berry een keer meespelen in de band van Muddy Waters, die was zo onder de indruk van zijn gitaarspel en introduceerde hem verder. Berry had een nummer Maybellene die hij het liefst in de "blues" stijl wou vertolken. De platenmaatschappij gaf de voorkeur aan een snelle combinatie van country en blues.
Problemen met de politie zijn gebleven. Tijdens zijn detentie heeft hij een paar songs uitgebracht. Hij heeft bijna altijd op semi - akoestische Gibson gitaren gespeeld. Voornamelijk op een ES - 335, een stereo gitaar.
Memphis Minnie:
Dat Memphis Minnie “tabak pruimde als een echte kerel“ en “gitaar speelde als een man”, is inmiddels nagenoeg bekend. Jammer duiken deze stereotiepe nog altijd even vaak op als het crossroad – sprookje in de verhalen van Robert Johnson. En dat, terwijl de kwaliteit van haar muziek reden genoeg is om haar een ereplaats te geven in het rijtje van de allergrootste van de vooroorlogse blues. De hoestekst van deze Charly, door John Collis, vormt hierop eindelijk eens een uitzondering. Minnie krijgt daarin credits die ze eindelijk verdient en Collis beperkt zich tot een beoordeling van haar muzikale kwaliteiten. De schijf is verschenen in de nieuwe “American Blues Legends” serie waarin tevens cd’s aan Leroy Carr, Sonny Boy Williamson,
T – Bone Walker en, totaal overbodig, Robert Johnson zijn gewild. De cd geeft een overzicht van het werk uit middengedeelte ( ’35 – ’45 ) van Minnie’s carrière, die tot het eind van de jaren ’50 zou duren. Hoewel Memphis Minnie niet hoog genoeg kan worden gewaardeerd, is de – op het boekje afgedrukte – postzegel met haar afbeelding slechts “three cents”. Haar eerder genoemde mannelijke collega’s worden hoger aangeslagen. Zij worden afgebeeld op zegels respectievelijk 5, 10, 20, 25 cent. It’s still a man’s man’s world.
Bron: Block door Sjef Hermans.
Vorm en afmetingen van Gitaren:
De meeste akoestische gitaren hebben hetzelfde basismodel nl. de karakteristieke 8 - vorm, met een onderste en bovenste welving en daartussen de smallere taille. De onderlinge verhoudingen verschillen nogal eens. De kleinere bovenste welving versterkt vooral de hoge tonen, de grotere onderste welving geeft de bassen weer. Je kunt het verschil horen door een plectrum in het klankgat te laten vallen en dat heen en weer te schudden van de onderste welving naar de bovenste welving. Lengte is tussen de 98 cm en 103,5 cm. Hoogte is tussen de 37 cm en 41 cm.
Gibson Gitaren:
Orville Gibson werd in 1856 in Chataugay in de staat New York geboren. Hij hielt van houtsnijden en kon bovendien goed gitaar en mandoline spelen. Deze twee liefdes brachten hem ertoe om te gaan experimenteren. Er ontstond zelfs een combinatie van harp en gitaar! De Gibson werd een groot bedrijf en ook na zijn dood groeide het bedrijf verder. Andere gitaarmerken zijn, Martin, Washburn, Epiphone, John D'Angelico Guild.
Vorm en afmetingen van Gitaren:
De meeste akoestische gitaren hebben hetzelfde basismodel nl. de karakteristieke 8 - vorm, met een onderste en bovenste welving en daartussen de smallere taille. De onderlinge verhoudingen verschillen nogal eens. De kleinere bovenste welving versterkt vooral de hoge tonen, de grotere onderste welving geeft de bassen weer. Je kunt het verschil horen door een plectrum in het klankgat te laten vallen en dat heen en weer te schudden van de onderste welving naar de bovenste welving. Lengte is tussen de 98 cm en 103,5 cm. Hoogte is tussen de 37 cm en 41 cm.
